Vanaf het moment dat een ondernemer of werknemer zich ‘ziek’ meldt, wordt door de partijen die bij deze ziekmelding betrokken zijn automatisch vooral gefocust op ziekte. Binnen het beoordelingskader waarin de claimbeoordeling plaatsvindt is deze benadering ook vereist.
Wij gebruiken het ICF-model als uitgangspunt voor onze analyses en oordeelsvorming. Conform het ICF-model van de World Health Organization (WHO) kan het vermogen van een individu om te kunnen functioneren naast ‘ziekte’ tevens bepaald worden door persoonsgebonden factoren en omgevingsfactoren in werk en privé. Indien er een disbalans in deze ‘niet-medische’ factoren bestaat, kan dit in belangrijke mate bijdragen tot het onvermogen om goed te kunnen functioneren.
Bij claimbeoordelingsvraagstukken houden wij ons in onze advisering aan de beantwoording van de vraagstelling van de verwijzer. Echter, indien men daarnaast zoekt naar concrete handvaten voor verbetering en herstel, verschaffen wij u desgewenst een bredere scope op de problematiek. Deze bredere scope geeft beide partijen meer rendement uit de analyse en het advies. Tevens wordt hiermee voorkomen dat niet-medische factoren via symptoombehandeling onnodig worden gemedicaliseerd, terwijl de daadwerkelijke reden waarom klachten ontstaan onderbelicht blijft.